Page 51 - Okra magazine oktober 2021

OKRA-MAGAZINE OKTOBER 2021
LANGS VLAAMSE WEGEN

en vrolijk kwispelende zwarte “Yvette en ik zeggen tegen er”, besluit Heidi. “Al moeten we nog
labrador komt me begroeten, een aantal zaken afwerken, zoals de
wanneer ik bij De Beemdgalm elkaar: ‘Waar een vrouw is, avonturenheuvel. Daarvoor gaan we
E in de Billingenstraat aankom. is een weg.’” nog wat bijkomende middelen inza-
Het baasje van Juul, zoals de ener- melen.”
gieke reu heet, is binnen aan het
werk. Samen met Yvette Egberghs Kiezen voor je geluk
ruimt Heidi Huybrechts de restanten
op van het feestweekend van de een boost. Er waren zelfs mensen Het amfitheater ligt op een dalende
Vrienden van De Beemdgalm. Yvette bij die ik niet kende. Het toonde aan helling achteraan De Beemdgalm.
en Heidi zijn de drijvende krachten hoe verbindend dit project werkte.” De muur van het gebouw is op die
achter de vereniging, die kan reke- De Vrienden van De Beemdgalm plek kleurig beschilderd met een
nen op 150 sympathisanten. Dankzij namen een vliegende start en tafereel van plantenbladeren. “De
het net afgelopen feestweekend en begonnen op verschillende manie- kinderen van het zesde leerjaar van
tal van andere activiteiten zamelt de ren geld in te zamelen. Op het De Kameleon hebben dat gedaan”,
vereniging geld in voor het kinde- feestweekend verkochten ze niet vertelt Heidi. “Daarbij werden ze
ren- en jongerencentrum. alleen eten en drinken, maar ook begeleid door kunstenaar Tom
kunst- en knutselwerken zoals kera- Herck, bekend van de heilige koe op
“De KSA en de Chiro hebben hier miek, insectenhotels en decoratieve het kruis (de Holy Cow , red). We
hun lokalen”, schetst Heidi. “Maar objecten. Dat maakten ze allemaal dachten dat hij dat nooit zou doen,
het terrein hiernaast was onbruik- zelf tijdens de maandelijkse knutse- maar hij zei toch toe. Knap, hé. De
baar en gevaarlijk. Toch leefde er al lavonden die iedere keer weer nieuw kinderen waren dolenthousiast!”
lang een droom om een amfitheater volk naar De Beemdgalm lokte. En “Waarom doen mensen dat toch,
te maken op het hellende gedeelte. wie er niet kon bij zijn, ging thuis vraag ik me wel eens af, als ik denk
Van mijn man, die voorzitter is van aan de slag. aan iedereen die dit project steunt.
De Beemdgalm, vernam ik dat er Ook kunstenaars deden hun duit in Waarschijnlijk heeft dat te maken
geen middelen waren om die droom het zakje. Ze doneerden kunstwer- met mijn aanstekelijk enthousiasme.
te realiseren. ‘Het kan toch niet dat ken en bewerkten nestkastjes die Dat mag ik dikwijls horen. (lacht)
niemand daar geld in wil investeren’, de vereniging kon verkopen. Er kwa- Mijn vroegere baas zei dat ik een
dacht ik.” men ook giften binnen en Heidi ging pitbull was in de positieve zin: als ik
“Toen ik las dat er nog miljoenen op zoek naar subsidies. “Toen we me ergens in vastbijt, lukt het wel.”
oude Belgische franken bij mensen het geraamde bedrag van 16.000 Die baas was trouwens niet Heidi’s
thuis liggen, lanceerde ik een euro bij elkaar hadden, zei ik aan eerste leidinggevende, want die ziet
oproep. In heel Limburg ging ik geld mijn man dat hij offertes mocht ze nog elke dag. “In mijn eerste job
ophalen. Zo verzamelde ik ongeveer aanvragen”, vertelt Heidi. “Jaak is werkte ik als verpleegkundige in de
200 euro. Dat is iets, maar ik besefte namens De Beemdgalm lid van de psychiatrie. Maar ik ben perfectio-
dat het vooral ook niets was als je werkgroep die de plannen uitwerkte. nistisch en het liep niet steeds zoals
zo’n project wil realiseren.” Ook de KSA, de Chiro en basisschool ik het wilde. Een burn-out dreigde.
De Kameleon, die grenst aan De Toch twijfelde ik een jaar of ik wel
Verbindend project Beemdgalm, zaten in de werkgroep. zou weggaan, want ik was verliefd
Toen de offertes binnenkwamen, op de directeur. En ik ben er nu mee
Heidi gooide het over een andere bleek dat de goedkoopste oplossing getrouwd.” (lacht)
boeg en pakte het grootser aan. nog 24.000 euro kostte. ‘Oei’, dacht Uiteindelijk verliet Heidi de ver-
Daarom zocht ze medestanders met ik. (lacht) Toen beslisten we om ook pleegkunde, ging weer studeren en
de juiste talenten. Een van hen was het resterende bedrag in te zame- kwam in een andere sector terecht.
Heidi’s buurvrouw Yvette. “Toen ik len. Met een private gift, twee “Toch is verpleegkunde altijd blijven
haar de vraag stelde, zei ze onmid- online bingo’s en het gezinsevene- kriebelen. Na de fusie van het
dellijk toe. Nu is ze mede-coördina- ment Volle Bak Herk lukte dat.” bedrijf waar ik werkte, werd mijn job
tor”, vertelt Heidi. “Daar was ik heel Het verhaal vertellen, maakt Heidi minder aantrekkelijk. Ik besloot om
blij om, want Yvette is heel creatief. emotioneel. Ze pauzeert even. een A1-diploma te halen in de ver-
Alles samen wilden acht mensen Samen met Yvette heeft ze zich vol- pleegkunde en behaalde ook mijn
van in het begin meedoen. Maar op ledig gesmeten in dit avontuur. Het diploma om les te geven. Ik geef
onze eerste bijeenkomst kwamen er heeft hen beiden heel veel tijd en intussen al acht jaar les. Veranderen
zestien opdagen. Dat gaf me meteen moeite gekost. “Maar nu staat het is een hele stap, bij het vertrouwde

51